Województwo Podlaskie

Zadanie publiczne jest współfinansowane ze środków Województwa Podlaskiego

Szlak Wzgórz Świętojańskich


Opis:

Wzgórz Świętojańskich – 28 km (w całości w granicach PKPK), czerwony. Rozpoczyna się w niewielkiej, malowniczo położonej miejscowości Sokole. Dalej trasa przebiega obok leśniczówki Świniobród, poprzez Popówkę, Downiewo, Królowy Most, Górę Świętego Jana, Cieliczankę, a kończy w Supraślu. W miejscu leśniczówki Świniobród istniała niegdyś śródleśna osada z młynem, należąca do dóbr Waliły. Dzisiaj widoczne jest jedynie miejsce w którym stał młyn. Rozległe stawy to dawny system spiętrzenia wód rzeki Świniobródka. Popówka, to miejsce po spacyfikowanej 3 lipca 1943 roku przez Niemców wsi. Za pomoc udzieloną partyzantom 35 mieszkańców Popówki, w tym kobiety, starców i dzieci przewieziono do Gródka i po torturach rozstrzelano. Na miejscu spalonej wsi znajduje się pomnik. Wieś Downiewo powstała w XVII wieku w czasie końcowej kolonizacji Puszczy Gródeckiej. Znajduje się tu kilka ciekawych starych krzyży przydrożnych. Królowy Most nad rzeką Płoską, u podnóża Wzgórz Świętojańskich, dziś jest wsią letniskową. Założony w XVII wieku majątek zwany Janopolem lub Annopolem był własnością Radziwiłłów, Sakowiczów, Małachowskich. Obecna nazwa, będąca w użyciu od końca XIX wieku nawiązuje do legendy według której w ciągu jednej nocy zbudowano most na rzece Płosce podczas przejazdu króla Zygmunta Augusta traktem do Wołkowyska. We wsi warto obejrzeć pochodzącą z 1840 roku kaplicę pw. św. Anny oraz cerkiew pod tym samym wezwaniem, wybudowaną w latach 1904-1928. Wewnątrz znajduje się piękny ikonostas przeniesiony w latach 20-tych z cerkwi w Grodnie. Najwyższym szczytem Wzgórz Świętojańskich jest góra św. Jana (214 m. n.p.m.). Dzieli ona doliny rzeki Supraśli i Płoski. Znajduje się tu głaz z tablicą pamiątkową oraz stara sosna z krzyżem – symboliczne miejsce kaźni powstańców z 1863 r. Na 20-tym km szlaku, nad czystą leśną rzeką Płoską, będącą lewym dopływem Supraśli zbudowano drewniany most. Półtoraczka – to umowna nazwa tego miejsca. U ujścia Starzynki (zwanej też Cieliczanką) do Supraśli leży niewielka wieś Cieliczanka. Jest ona już wymieniana w dokumentach z 1533 roku. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od leniwego w tym miejscu nurtu rzeki Supraśl lub wypasanych na łąkach cieląt. Obok wsi powstaje kolonia domków letniskowych.

Zobacz również: