Opis:
Obecna świątynia wybudowana została w miejscu starej, drewnianej cerkwi, która uległa pożarowi w 1858 roku.
Początki prawosławia w Gródku związane są z obecnością rodu Chodkiewiczów na tym obszarze. Za sprawą Aleksandra Chodkiewicza, syna Jana, w 1490 roku zbudowany został monaster i cerkiew oraz sprowadzeni zostali mnisi. Ci sami mnisi dwa lata później przenoszą się na miejsce, gdzie współcześnie znajduje się Supraśl, co daje początek monasterowi.
Wracając do historii gródeckiej.
Wcześniej w tym miejscu stała XIX-wieczna, drewniana cerkiewka, a tuż obok dzwonnica. Całość otoczona kamiennym ogrodzeniem. W 1943 roku płomień strawił budynek. Trzy lata później rozpoczęto budowę kolejnej świątyni. Z dokumentów wynika, że jest to już piąta z kolei od momentu założenia monasteru. Obecną świątynię wznoszono 24 lata. Uroczyste wyświęcenie nastąpiło w 1970 roku.
W latach 1992-2008 sukcesywnie przeprowadzano remonty poszczególnych elementów budynku. Dzisiaj, za sprawą „złotych” kopuł, cerkiew widoczna jest już z daleka. Wewnątrz zaskakuje ikonostas wykonany z włoskiego marmuru.
Przy świątyni znajduje się cmentarz założony w XVII wieku.
Cerkiew wraz z ogrodzeniem stanowi obiekt zabytkowy.
